Ruhsal uyanış, her birey için farklı bir anlam taşır. Kimileri için içgüdülerine veya sezgilerine daha fazla güvenmeyi ifade ederken, diğerleri için daha derin ve anlamlı bir deneyim sunar. Bu deneyim, fiziksel sınırları aşarak gerçekliği daha farklı bir perspektiften görmeye başlama sürecini içerir. Bu süreç, kişilere kendilerini ve dünyadaki yerlerini daha iyi anlama fırsatı sunar.
Ruhsal yolculuk, aydınlanma, iç huzur, daha fazla iç görü elde etme veya ulaşmak istediğin herhangi bir hedefe yönelik olabilir. Bu yolda, kendini zaman zaman yolun ortasında kaybolmuş hissedebilirsin. Ancak bu durum son derece normaldir. Önemli olan, büyüme ve gelişme yolunda seni engelleyebilecek her türlü şeyden uzaklaşmaya çalışmaktır.
Burada manevi uyanışın sırasında asla yapmaman gerekenlerden bahsedeceğim.
1. GEÇMİŞTE VEYA GELECEKTE KALMAK.
Maneviyatla ilgili önemli bir kavram, farkındalığın şu ana odaklanma veya şimdiki anın tamamen farkında olma gerekliliğidir. Geçmişte takılıp kaldığımızda veya gelecek hakkında çok fazla düşündüğümüzde, bu farkındalığı zorlaştırabiliriz. Geçmişte yaşananları ya da henüz gerçekleşmemiş olanları aşırı derecede zihnimizde döndürürsek, iç huzurumuzu bozabiliriz. İç huzura ulaşmak için, geçmişi tamamen bırakmalı ve şimdiki anı kucaklamalıyız.
2. KENDİNE KARŞI ÇOK SERT OLMAK.
Bu süreç boyunca, kendini aşırı eleştirmeye başladığını, düşünce ve eylemlerini sıkça gözlemlemeye başladığını fark edebilirsin. Kendi farkındalığın maneviyatın önemli bir bileşeni olsa da, sadece kendini dikkatli bir gözlemci olarak görmeli, duygu ve düşüncelerini yargılamamalısın. Dünya genelinde sık sık sert yargılamalarla dolu bir çevrede yaşasak da, insan yapımı bu yargılardan, kim ve ne olman gerektiğine dair önceden belirlenmiş fikirlerden uzaklaşmayı öğrenmelisin.
Ruhsal yolculuğun mükemmeliyeti hedeflemekle değil, seni sen yapan eksikliklere rağmen kendini sevmeyi öğrenmekle ilgili olmalıdır. Başkalarının sana maneviyat hakkında söylediklerine sıkı sıkıya bağlanma. Bu senin kişisel yolculuğun ve nasıl ilerleyeceğini kimse senden daha iyi bilemez.
3. HAYATINI NASIL YAŞADIĞINDAN DOLAYI SUÇLU HİSSETMEK
Ruhsal uyanış yolculuğunun derinliklerine indiğinde, ideallerinin değiştiğini fark edebilirsin. Bu nedenle, hayatındaki bazı insanlarla uyumsuzluk yaşaman kaçınılmazdır, çünkü onlar seni eskisi gibi tanıyorlar ve ‘yeni’ seni nasıl karşılayacaklarını bilemeyebilirler. İnsanlar değiştikçe ve neyin onları mutlu ettiğini keşfettikçe, bu yaşamın doğal bir parçasıdır. Ancak, sadece çevrendekilerle uyuşmadığı için hayatını nasıl yaşadığın konusunda kendini suçlu hissetmemelisin.
Belki de ruhsal yolculuğun sırasında hayatını basitleştirmek, doğaya yaklaşmak veya maneviyatını merkeze almak istediğini fark etmişsindir. Eğer bu seni mutlu ediyorsa, başkalarının ne düşündüğünden bağımsız olarak bu yolu izlemelisin. Hayatı, sadece kendin için yaşamalısın, başkaları için değil.
4. KENDİNİ DİĞERLERİYLE KARŞILAŞTIRMAK.
Kendini kesinlikle başkalarıyla kıyaslamaktan kaçın. Bu kendine haksızlık yapmana veya egonun şişmesine neden olabilir. Hiçbiri ruhsal yolculuğunda sana yardımcı olmayacaktır. Ruhsal yolculuğun son derece kişisel ve tamamen sana özeldir. Bu nedenle, kendini başkalarıyla karşılaştırmak mantıksızdır, çünkü yaşamdaki ilerlemeni kendi hızında yapman gereklidir.
Birisi senden daha ruhsal olarak gelişmiş gibi görünebilir, ancak bu sadece dışarıdan görünen bir izlenim olabilir. Kimse gerçekten senin içsel deneyimini bilemez. Günün sonunda, sadece kendin için hesap vermen gereken bir yolculuktasın, bu yüzden kendi hayatına odaklan ve yapman gerekeni yapmaktan çekinme.
5. KENDİ DUYGULARINI HİSSETMENE İZİN VERMEMEK.
Ruhsal yolculuğunda sıkça karşılaşabileceğin bir inanç, duygularımızı bastırarak onları kontrol altında tutma eğiliminde olmaktır. Ancak bunun yerine, düşüncelerimizin ve duygularımızın dikkatli bir gözlemcisi haline gelmeyi öğrenmek daha sağlıklı bir yaklaşımdır.
Duygularına izin vermezsen, ileride daha büyük sorunlarla karşılaşabilirsin, çünkü bastırılan duygular zamanla güçlenirler. Söylemen gereken her şeyi ifade et, hissetmen gereken duyguları deneyimle. Kendini suçlu hissetme. Hepimiz insanız ve geniş bir duygu yelpazesine sahibiz. Duygularımızı bastırmaktansa, onlarla yüzleşmek için cesaret göstermeli ve şu anki duygu durumumuzla ilgilenmeliyiz.”
